Andersen’s mother was an alcoholic

Andersen’s mother was an alcoholic washerwoman; his father was a poor cobbler who died when Andersen was 11; his aunt ran a brothel in Copenhagen. Andersen himself, despite his fame, was isolated by his early traumas. The loneliness is captured in his fairy tales, which are considered adult fiction in Denmark. All of Andersen’s lost boys and girls—the abandoned Little Match girl; the Little Mermaid who sacrifices her tongue in the original version—stay fixed in the memory because they are the emblems of our own early sorrows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ของแอนเดอร์เป็นแอลกอฮอล์ washerwoman พ่อของเขาถูก cobbler ดีที่เสียชีวิตเมื่อแอนเดอร์ 11 ป้าของเขาวิ่งซ่องโสเภณีที่ในโคเปนฮาเก็น แอนเดอร์เอง แม้ มีชื่อเสียงของเขา ถูกแบ่งแยกเป็นปัญหาของเขาก่อน ความเหงาที่ถูกจับในของนิทาน ซึ่งถือเป็นนิยายผู้ใหญ่ในเดนมาร์ก แอนเดอร์ทั้งหมดสูญเสียของเด็กชายและเด็กหญิงซึ่งสาวน้อยจับคู่ละทิ้ง เงือกน้อยที่บูชานี่ลิ้นในฉบับ-พักถาวรในหน่วยความจำเนื่องจากตราสัญลักษณ์ของ sorrows ต้นของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่ของแอนเดอร์เป็นซักผ้าแอลกอฮอล์ พ่อของเขาเป็นโสมพายผลไม้ที่ไม่ดีเสียชีวิตnårเซน 11; ป้าของเขาวิ่งซ่องในโคเปนเฮเกน เซนตัวเอง trots ชื่อเสียงของเขาถูกแยกออกจากตำแหน่งแรกของเขา ความเหงาที่ถูกบันทึกในนิทานของเขาโสม betragtet นิยายผู้ใหญ่ในเดนมาร์ก ทั้งหมดชายหายไปเซนและหญิงสาวทิ้งการแข่งขันเล็ก ๆ น้อย ๆ ; ลิตเติ้ลเมอร์เมดเสียสละโสมลิ้นที่นี่ในรุ่นเดิมอยู่คงที่ในหน่วยความจำ fordi พวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์ในช่วงต้นของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่ของแอนเดอร์เซนเป็นกระไอกระแอมแอลกอฮอล์ ; พ่อของเขาเป็นคนจน ขนมที่ตายเมื่อแอนเดอร์เซน 11 ; ป้าเขาเปิดซ่องในโคเปนเฮเกน ของไทยเอง แม้ชื่อเสียงของเขาถูกแยกออกจากแผลแรกของเขา ความเหงาที่ถูกจับในนิยายของเขา ซึ่งถือว่าเป็นนิยายผู้ใหญ่ในเดนมาร์ก ทั้งหมดของ Andersen สูญเสียชายและหญิง - ทิ้งผู้หญิงราคาเล็กน้อยนางเงือกน้อยที่เสียสละมาลิ้นในรุ่นเดิมอยู่ที่ถาวรในความทรงจำ เพราะพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของความเศร้าโศกของเราเองก่อนจะอำลา